NoChildHoodObesity

Τα μωρά που έχουν υψηλό κίνδυνο για παχυσαρκία, όσο περισσότερο θηλάζουν, τόσες λιγότερες πιθανότητες έχουν να γίνουν παχύσαρκα, σύμφωνα με νέα έρευνα.

«Ο θηλασμός μεγάλης διάρκειας φαίνεται να είναι προστατευτικός απέναντι στην παχυσαρκία», λέει η επικεφαλής ερευνήτρια Stacy Carling, υποψήφια διδάκτωρ διατροφής στο Πανεπιστήμιο Cornell της Ν. Υόρκης.

Η Carling και οι συνάδελφοί της ακολούθησαν 595 παιδιά από την γέννησή τους μέχρι την ηλικία των 2 ετών.

Κατέγραψαν το βάρος και το ύψος των παιδιών κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και σύγκριναν την καμπύλη ανάπτυξης του κάθε παιδιού με το πόσο καιρό θήλασε.

Στα παιδιά που θεωρήθηκαν υψηλού κινδύνου για παχυσαρκία, συμπεριλαμβάνονταν κι εκείνα των οποίων ο Δείκτης Μάζας Σώματος αυξάνονταν πιο γρήγορα από το μέσο όρο καθώς μεγάλωναν.

Στα παιδιά που είχαν τον πιο υψηλό κίνδυνο για παχυσαρκία, συμπεριλαμβάνονταν παιδιά που είχαν υπέρβαρες ή παχύσαρκες μητέρες, μητέρες με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και μητέρες που κάπνιζαν στην εγκυμοσύνη.

Περίπου 59% των παιδιών στην κατηγορία υψηλού κινδύνου για παχυσαρκία, είχαν μητέρες με ένα ή περισσότερα από αυτά τα χαρακτηριστικά, σε σύγκριση με το 43% των παιδιών που δεν είχαν κίνδυνο για υπερβολική πρόσληψη βάρους.

Ανάμεσα στα παιδιά που είχαν υψηλό κίνδυνο για παχυσαρκία, τα μωρά που θήλασαν για λιγότερο από δύο μήνες ήταν δύο φορές πιο πιθανόν να πάρουν παραπάνω βάρος απ’ ότι τα μωρά που θήλασαν για τουλάχιστον 4 μήνες.

Η έρευνα δεν αποδεικνύει ότι ο θηλασμός είναι η αιτία.

Αλλά υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους ο θηλασμός συνδέεται με χαμηλότερα επίπεδα παχυσαρκίας, λένε οι ερευνητές.

«Ο θηλασμός επιτρέπει στο μωρό να έχει καλύτερη ανάπτυξη των σημαδιών της πείνας και του κορεσμού, και επίσης βοηθάει στην αποφυγή συμπεριφορών που σχετίζονται με την παχυσαρκία» λέει η Carling.

«Ο θηλασμός κατ’ απαίτηση του μωρού, αντίθετα με τον προγραμματισμένο θηλασμό, επιτρέπει στο μωρό να τρώει όποτε πεινάει, ενθαρρύνοντας έτσι από νωρίς τον έλεγχο της όρεξης.

Όταν ένα μωρό θηλάζει, μπορεί να ελέγξει πόσο γάλα  πίνει και πόσο συχνά, ανταποκρινόμενο με φυσικό τρόπο στα εσωτερικά σημάδια πείνας και κορεσμού».

Η Dr Lori Feldman-Winter, καθηγήτρια παιδιατρικής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Cooper του Ν.J., προσθέτει ότι, ταυτόχρονα με τον αυτοέλεγχο στο φαγητό, η ίδια η σύσταση του μητρικού γάλακτος είναι λιγότερο πιθανό να οδηγήσει σε παχυσαρκία.

«Τα συστατικά του μητρικού γάλακτος έχουν την ιδιότητα να ελέγχουν τον μεταβολισμό και να μειώνουν τον κίνδυνο για παχυσαρκία», εξηγεί η Feldman-Winter.

Στην έρευνα δεν αναφέρεται αν τα μωρά θήλαζαν αποκλειστικά, ή πόσο συχνά θήλαζαν ή έπιναν από μπουκάλι, αλλά ο χρόνος που απαιτείται για να μειωθεί ο κίνδυνος της παχυσαρκίας δεν είναι μεγάλος.

«Ακόμα και δύο μήνες θηλασμού είναι αρκετοί για να υπάρξουν οφέλη», λέει η Carling.

Ωστόσο, οι λόγοι για τους οποίους δεν θηλάζουν οι γυναίκες, είναι πολλοί και διάφοροι, προσθέτει.

Σ’ αυτή την έρευνα, οι μητέρες που ήταν λιγότερο πιθανόν να θηλάσουν για 4 μήνες ήταν οι νεαρές μητέρες, μητέρες με χαμηλό μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο, μητέρες που δεν σχεδίαζαν να θηλάσουν αποκλειστικά όταν ήταν έγκυες και μητέρες που θεωρούσαν την δουλειά τους και την καριέρα τους πολύ σημαντική.

Η βελτίωση των ποσοστών θηλασμού απαιτεί παρεμβάσεις σε πολλά επίπεδα.

« Η αύξηση των ποσοστών θηλασμού στις ΗΠΑ σημαίνει αύξηση της γνώσης και της υποστήριξης του θηλασμού σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα, από θεσμικά μέχρι διαπροσωπικά.

Η έρευνά μας αναγνωρίζει τα οφέλη του μακροχρόνιου θηλασμού σε συγκεκριμένο πληθυσμό και ελπίζω ότι περισσότερες έρευνες θα οδηγήσουν σε πιο προσαρμοσμένες μεθόδους υποστήριξης, σε πληθυσμούς που έχουν υψηλότερο κίνδυνο για παχυσαρκία».

Βίκυ Φαρδογιάννη – Πιστοποιημένη Σύμβουλος Θηλασμού IBCLC

Πηγές:

http://pediatrics.aappublications.org/content/early/2014/11/25/peds.2014-1392

http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/news/fullstory_149801.html

Αφήστε μια απάντηση